امشب در برف آوازی زیبا از تیشههای بیستون نخوانده شد، شاید فرهاد، عاشق محبوبهاش شیرین، به خوابی سرآراسته و شیرین فرو رفته است. این آواز نشانگر غم و شوق آتشین دل او برای دیدار با عشقش است، که این شب همانند هر شب دیگر، میگذرد و او به دیار خواب میروید.