این عبارت به این معنا است که شعر و ادبیات می تواند ارتباط عمیقی با خدا برقرار کند و احساسات و تجربیات انسان با مفهوم الهی را به یکدیگر نزدیکتر کند. شعر اغلب به عنوان یک محور ارتباطی بین انسان و خدا شناخته شده است و معتقدند که ارتباطی نزدیکتر و عمیقتر با خود و خدا را ایجاد می کند.