این جمله به معنای این است که فردی که آن را اظهار میکند، با اهمیتی کوچک در یک موضوع یا وضعیت خاص دخیل است. او نقش کوچکی در آن دارد و به طور کلی به عنوان یک بخش از آن شناخته می‌شود. این جمله باعث ایجاد احساس فروتنی و تواضع در فرد می‌شود و نشان دهنده این است که او نمی‌پردازد که از چه مقدار کمک و تأثیری برخوردار است.