بی تو دنیا بر سرم آوار شد؛
بین ما هر پنجره دیوار شد.
درد ما در بودن ما ریشه داشت؛
رفتن و مردن علاج کار شد.
آشنایی های خوش آغاز ما،
ابتدا نفرت
سپس انکار شد.
آنکه اول نوشدارو می نمود؛
بر لب ما، زهر نیش مار شد... عیب از ما بود...
عیب
از ما بود، از یاران نبود!
تا که یاری یار شد، بیزار شد.
-
ما را در اینستاگرام و تلگرام دنبال کنید : @Time_Dialog