در قصه ۴۸ از شاهنامه، سهراب بر اثر کشته شدن پدرش توسط روستاییان، قربانی انتقام می‌شود. او برای گرفتن انتقام، به سوجان می‌رود و در یک سکانس گوشمالی، به طرز وحشتناکی با او مبارزه میکند و در نهایت او را می‌کشد. این قسمت از داستان نشان‌دهنده قدرت و عزم سهراب در حفظ عدالت و انتقام‌گیری از کسانی است که به او ظلم کرده‌اند.