حافظ و تغزلی از ظهیر فاریابی (بخش دوم)
تغزل به ابیات آغازینِ برخی از قصاید مدح‌آمیز گفته می‌شود که عمدتاً مضمونی عاشقانه دارند و به غزل شبیهند. جامعه ادبی بسیاری از شاعران -از جمله ظهیر فاریابی- را به دلیل مدیحه‌سرایی تقبیح کرده‌اند. اما به گمان من حتی اگر با این نگاه سرکوبگر نیز همراه شویم، می‌توانیم دست‌کم تغزل‌ها را حفظ کنیم و همچون اشعاری مجزا و مستقل بخوانیم. در ادامه بحث از کتاب «حافظ پادشاه عریان شعر» کنار شما یکی از همین تغزل‌های ظهیر فاریابی را از نظر می‌گذرانم.
ابوالفضل رجبی