بو زبون مشهدی از لهجه‌های شهری در ایران است که با ویژگی‌های مخصوص خود شناخته شده است. افرادی که از این لهجه استفاده می‌کنند، به آن به عنوان "سرکه" مشهدی معروفند. این لهجه با استفاده از اصطلاحات و افعال خاص، از جمله سرد و تند بودن در بیان احساسات و نظرات شخصی، شناخته می‌شود. بنابراین، می‌توان گفت که بو زبون مشهدی، با اصرار و قاطعیت در بیان نظرات و عقاید، به نوعی "سرکه سختی" محسوب می‌شود.