انسان کنونی یک گونه حیاتی است که توانایی استفاده از ابزار، تفکر، زبان و اجتماعیت را دارد. او بر توانایی هوشیاری، خلاقیت و ابداع برای حل مسائل و تطبیق با محیط اطراف تاکید دارد. انسان همچنین توانایی یادگیری و پیشرفت را دارد و از آنجایی که عواطف و احساساتی دارد، ارتباطات اجتماعی و ارتباطات بین فرهنگی بسیار مهم برای او است.