رونق ِ عهد ِ شباب است دگر بستان را، می‌رسد مژده ی گل بلبل ِ خوش الحان را، ای صبا گر به جوانان ِ چمن بازرسی، خدمت ِ ما برسان سرو و گل و ریحان را، گر چنین جلوه کند مغبچه ی باده فروش، خاکروب ِ در ِ میخانه کنم مژگان را، ای که بر مَه کشی از عنبر ِ سارا چوگان، مضطرب حال مگردان من ِ سرگردان را، ترسم این قوم که بر دُردکشان می‌خندند، در سر ِ کار ِ خرابات کنند ایمان را!