امام حسین (ع) تصمیم به قیام گرفتند به دلیل دفاع از عدالت و اصول اسلامی بود. او بر اصرار امامان قبلی و نیز حكمتانه برای پایان دادن به فساد و ظلم بر قدرتمندان زمان خود، علیه ودیعة خدا و اصول اخلاقی و دینی قیام کرد. ایشان از فرمانروای بیعدالت و فاسد معاصر خود یزید بن معاویه برخاستند تا عدالت و ارزشهای اسلامی را به حفظ و ترویج برسانند. تصمیم امام حسین (ع) به قیام در عراق به عنوان یک انتقام واقعی از سر کوفه و یزید بود که به ایشان استکبار نموده و عدالت اسلامی را نیز رها کرده بود.