این شعر از محمدحسین ملکیان، شاعر انقلابی ایرانی است که به صورت قوی و انگیزشی از مقاومت در برابر امپریالیسم و سرمایه داری سخن می‌گوید. وی از وحدت ملت و ایستادگی در مقابل تهاجم و استبداد خارجی سخن می‌گوید و تصویری خیالی از ارتش در کمین در قلعه ای محاصره شده ترسناک را به تصویر می‌کشد. این شعر نمایانگر اراده ملت ایران برای مقابله با هر نوع ستم و استبداد است و از اهمیت جنگ علیه امپریالیسم و دفاع از استقلال و آزادی سخن می‌گوید.