این عبارت به معنای این است که برخی افراد تمایل دارند به جای لذت بردن از لحظات خوب و خوشحالی، فقط بر روی مشکلات و رنج‌های زندگی خود تمرکز کنند. آن‌ها به جای اینکه به امکانات و امتیازات زندگی بیندیشند، فقط به مشکلات و استرس‌ها توجه می‌کنند. این نگرش ممکن است باعث به وجود آمدن افکار منفی و افسردگی شود و باعث ناراحتی و ناامیدی در طول زندگی شود.