تنها ماندن برای انسان غیر ممکن است، زیرا ما به تعامل و ارتباط با دیگران نیاز داریم تا زندگیمان معنا پیدا کند. از یکدیگر حمایت و تقویت میگیریم و با اشتراک گذاری احساسات و تجارب خود، به رشد و ترقی میرسیم. انسان اجتماعی است و تبادل نظر، همدلی و همکاری با دیگران، او را از احساس تنهایی و انزوا نجات میدهد. به همین دلیل، ادعا کردن که میتوانیم تنها بمانیم، تصوری غلط و محال است.