نسخه مصور موش و گربه، یادگارعبید زاکانی که در دوره قاجار با خط خوش نستعلیق نوشته شده، در جلد ترمه اش، در موزه ملک آرام گرفته و بیننده را به خود می خواند که:
جان من پند گیر از این قصه/ که شوی در زمانه شادانا
نقاش خوب توانسته خصوصیات انسانی را در این صورت های حیوانی جا دهد. اگر در صورت گربه دقیق شوید، تمام حرص و طمع، زیرکی، پشیمانی بعد از گناه و وسوسه توبه شکستن انسانی را می بینید. موش ها هم آن قدرها کوچک نیستند و در میدان جنگ، تن و بدنی پهلوانی دارند که از گربه چیزی کم ندارد.