علیخان عبداللهی، در یکی از روستاهای ولایت اروزگان، در مرکز افغانستان و در همسایگی بامیان مرکز پیکره‌های بودایی متولد می‌شود. او در سال 67 به ایران مهاجرت میکند و در طول معاشرت اتفاقی‌اش با افرادی چون حسن حاضرمشار و کامبیز درم‌بخش به مجسمه‌سازی علاقه‌مند می‌شود.مجسمه‌های او که ساختۀ دستانی بی‌ادعا بودند، خواهان پیدامی‌کنند و به فروش می‌رسند، همین اتفاق خوشایند باعث می‌شود علیخان با شور بیشتر به ساخت مجسمه‌هایش اهتمام ورزد تا آنجا که هنرش را در نمایشگاه‌هایی در ایران و دیگر کشورها به نمایش می‌گذارد