متن:
رسول گرامی اسلام می‌فرماید «زَوِّجُوا أیاماکُم»؛ مجردهایتان را ازدواج بدهید. امر به ازدواج بیشتر این‌جوری است که دیگران را ازدواج بدهید. یا به تعبیر دیگری بزرگ‌ترها جوان‌ها را ازدواج بدهند. بعضی وقت‌ها اینقدر بزرگ‌تر این کار را نمی‌کنند تا جوان‌ها به زبان در می‌آیند. اشکالی هم ندارد به زبان بیایند، ولی بهتر این است که بزرگ‌تر وظیفۀ خودشان را بدانند. دوست دارد حیاء و حجاب و در زبان و مرام جوان‌ها باقی بماند به بزرگ‌ترها دستور می‌دهد شما باید این اقدام را بکنید.
سه تا فایده برای ازدواج حضرت ذکر می‌فرمایند. «فَإنّ الله یُحسِنُ لَهُم فی أخلاقِهِم»؛ اگر ازدواج‌شان بدهید اخلاق‌شان خوب می‌شود ها! «و یُوَسِّعُ لَهُم فی أرزاقِهِم»؛ روزی‌شان زیاد می‌شود ها! «و یَزیدُهُم فی مُرُوّاتِهِم»؛ جوانمردی‌هایشان افزایش پیدا میکند ها! چه‌جور اگر ازدواج بکند کسی روزی‌اش زیاد می‌شود؟ این در قرآن هم آمده است و امروز بعضی‌ها برعکس فکر می‌کنند، می‌گویند پول ندارم ازدواج بکنم. در حالی که کسی که پول ندارد باید ازدواج بکند تا پولدار بشود. این نتیجۀ بی‌ایمانی ما است. گاوصندوق پر پول باشد توی حساب مملو باشد، بعد بگوییم خب الآن خدا توفیق داده که ما ازدواج بکنیم. نه بابا الآن خیلی دیر شده ازدواج بکنی الآن شما خدا بهت توفیق داده که ایمان نداشته باشی.
اگر کسی ازدواج کرد روزی‌اش زیاد نشد، اشکال را باید جای دیگری ببیند، یا باید بگوید اشکالی ندارد دیگر خدا خواسته من فقیر باشم. چون من مهم‌ترین اقدام برای کسب روزی یعنی ازدواج را انجام دادم. من کاری ندارم به استثناءهایی که بعضی‌ها هستند خودشان آدم‌های بی‌عرضه‌ای احیاناً هستند در کسب روزی، که خب همیشه یک استثنائاتی پیدا می‌شود در موردش جداگانه باید صحبت