والدینی که در بزرگسالی بیش از حد سختگیرانه و کنترل‌گر هستند، ممکن است وارد تعارض درونی شوند. آن‌ها ممکن است به دلیل نگرانی بیش از حد برای فرزندان، احساس گناه و استرس کنند. این والدین می‌توانند باعث کندی در ارتباط با فرزندان خود شوند و رابطه آن‌ها را به خطر بیندازند. این نوع رفتار می‌تواند تأثیرات منفی بر رشد و توسعه روانی فرزندان داشته باشد و آن‌ها را از پذیرش و تجربه احساسات و اعمال خودداری کند.