این عنوان به وضوح نشان می‌دهد که زمان گذشته‌ی زندگی برای هر فرد محدود و نامعلوم است و هیچ کس نمی‌تواند به اطمینان بیان کند که فردا چه اتفاقی برایش خواهد افتاد. این جمله نشان دهنده‌ی این واقعیت است که با توجه به مرگ همه‌ی انسان‌های زمین، هر فرد باید از زمان خود به بهترین شکل ممکن استفاده کند و همواره آماده‌ی رفتن باشد.