یا رسول الله ! عبای تو همچون حباب چراغ، پنج نور مقدس را در دل خود نگاه داشته بود، تو که رفتی بادهای دیو هجوم آوردند، در را شکستند، پهلوی مادر را شکستند، بند ناف برادر را گسستند، چراغ را کشتند، دست پدر را بستند و با خود بردند ... تو که رفتی، ما همه چقدر تنها ماندیم...