your browser not support this video

در دلم بهانه ها قطارند..‌ کتانی های ممنوع آزادم می‌کنند دست دلم را می گیرم روی ریل هایی که که نه می آیند و نه می‌روند قدم میزنم دلم می‌رود... تومیایی... ما ریل های حسرت زده ایم‌ در آرزوی اندکی رسیدن شاعر مهناز بهروزیان اجرا حسین ازادگان