اديان، سيستم‌هاي منظمي از اعتقادات جهان بينانه‌اي هستند كه بر محور پرستش يك «حقيقت قادر مقدس» (خداي خدايان)، تمركز يافته‌اند. مكتبي كه به پيروان خود، اصولي را ديكته مي‌كند تا با پيروي از آن‌ها، به سعادت و بهروزي نايل آيند. اما تصورات متفاوت انسان بر «تجليات ماورايي» و تعصبات او بر تنوع «تجربيات معنوي» خويش، سبب گرديده تا در طول تاريخ، در جوامع انساني اديان متفاوت و متعدد پديد آيند، ادياني كه هر يك به نوبه خود نظام اعتقادي ويژه‌اي به انسان ارائه داده‌اند.
اختلافات موجود بين پيروان اديان بيشتر از همين امر نشأت مي‌گيرد. تفاوت نگرش به جهان از يك سو و تغاير و نحوه زندگي از سوي ديگر، اغلب باعث ايجاد تنش در تعاملات انساني ملل شده است. پيروان اديان مختلف اكثراً با عدم درك درست از يكديگر، در روابط في‌مابين دچار نوعي سردرگمي هستند و نمي‌دانند آيا بايد در مقابل هم باشند يا در كنار هم. علاوه براين، پيروان اديان و مخصوصاً مبلغان هر دين و مكتبي در راستاي محق دانستن اعتقادات خويش، در پي گسترش دايره نفوذ آيين خود هستند و درجهت عضوگيري به انواع شيوه‌هاي تبليغي متوسل مي‌گردند كه اين امر بر تنش موجود افزوده است.