سوره اَحْقاف چهل و ششمین سوره و از سورههای مکی قرآن است که در جزء ۲۶ جای دارد. احقاف به معنای شنزار، اشاره به سرزمین قوم عاد یعنی قوم حضرت هود دارد. سوره احقاف درباره قیامت و جایگاه و وضعیت مؤمنان و کافران در آن و از بیهودهنبودن خلقت این جهان سخن میگوید و خداوند را توانا در زندهکردن مردگان معرفی میکند. در این سوره در مورد نیکی به پدر و مادر توصیه شده است. در روایات آمده است آیه ۱۵ این سوره درباره امام حسین(ع) نازل شده است. درباره فضیلت تلاوت این سوره از جمله روایت شده است هرکس این سوره را هر شب یا هر جمعه بخواند، خداوند وحشت دنیا را از او برمیدارد، و از وحشت روز قیامت نیز در امان میدارد.