امروز
﷽
میّت را به سختی می اندازید️
طبق روایات، از آداب دفن این است که میّت را یک سر وارد قبر نکنند. امام صادق(ع) فرمود:
«إِذَا جِئْتَ بِالْمَيِّتِ إِلَى قَبْرِهِ فَلَا تَفْدَحُهُ بِقَبْرِهِ وَ لَكِنْ ضَعْهُ دُونَ قَبْرِهِ بِذِرَاعَيْنِ أَوْ ثَلَاثَةِ أَذْرُعٍ وَ دَعْهُ حَتَّى يَتَأَهَّبَ لِلْقَبْرِ»؛ وقتی که میّت را به سوی قبر ظاهری اش آوردی او را درسختی نینداز.
«وَ لَكِنْ ضَعْهُ دُونَ قَبْرِهِ بِذِرَاعَيْنِ أَوْ ثَلَاثَةِ أَذْرُعٍ وَ دَعْهُ»؛ قبل از آن که به قبرش برسد، او را به فاصلۀ چند متری زمین بگذار و رهایش کن.
«حَتَّى يَتَأَهَّبَ لِلْقَبْرِ»؛1️برای اینکه برای رفتن به قبر آماده شود.
در یک روایت دارد:
«إِذَا أَتَيْتَ بِالْمَيِّتِ الْقَبْرَ فَلَا تَفْدَحْ بِهِ الْقَبْرَ»؛ وقتی میّت را برای قبر آوردی، در آنجا او را به مشکل نینداز.
«فَإِنَّ لِلْقَبْرِ أَهْوَالًا عَظِيمَةً»؛ برای قبر هول های بزرگی است.
«وَ تَعَوَّذْ مِنْ هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ لَكِنْ ضَعْهُ قُرْبَ شَفِيرِ الْقَبْرِ»؛ از هول و وحشت قبر به خدا پناه ببر. او را نزدیک قبر بگذار.
«وَ اصْبِرْ عَلَيْهِ هُنَيْئَةً ثُمَّ قَدِّمْهُ قَلِيلًا»؛ و توقّف کن، باز کمی او را جلو ببر.
«وَ اصْبِرْ عَلَيْهِ لِيَأْخُذَ أُهْبَتَهُ ثُمَّ قَدِّمْهُ إِلَى شَفِيرِ الْقَبْر»؛2️ صبر کن تا او برای ورود به قبر آماده شود، سپس او را به نزدیک قبر بیاور.
اینکه می فرماید او را یکسر وارد قبر نکن، معلوم می شود که همه چیز را می بیند و می شنود. البته نه با گوش ظاهری بحث روح است که باید آماده شود. آمادگی برای جواب هایی که می خواهند از او بپرسند.
1️وسائل الشیعه، ج3، ص168
2️ علل الشرایع، ج1، ص306 - وسائل الشیعه، ج3، ص168 - بحارالأنوار، ج7