این عبارت نشان دهنده این است که ارزش و اهمیت یک فرد بر اساس ظاهر یا خصوصیات ظاهری آن تعیین نمی شود، بلکه بر اساس کارکرد، اخلاق و ارزش های واقعی او. این اصطلاح بیان می کند که باید افراد را بر اساس کارکرد و رفتار آنها ارزیابی کرد و نه بر اساس ظاهر یا جزئیات بی اهمیتی.