افعی شاخدار دُم عنکبوتی، را یکی از رازآمیزترین، گول‌زنک‌ترین و زیباترین افعی‌های جهان می‌دانند. این افعی تنها در زیست‌بوم ایران پیدا می‌شود و نشانی از آن در هیچ جای دیگری از جهان دیده نشده است. از این‌رو، این گونه‌ی جانوری، سرمایه‌ای ملی در حیات وحش ایران به‌شمار می‌رود. با این همه، ناآگاهی درباره‌ی ارزش و جایگاه ملی و جهانی افعی شاخدار دُم عنکبوتی، این گونه‌ی بسیار مهم زیست‌بوم ایران را با آسیب‌هایی زیان‌بار روبه‌رو کرده است.
کشور ایران یکی از زیستگاه های مار افعی دم عنکبوتی است. ویژگی منحصربه فرد آن وجود زائده عنکبوت مانندی است که در انتهای دمش قرار دارد و همین مساله او را به تکامل یافته ترین افعی کره زمین تبدیل کرده است.
این افعی که در سال ۱۳۸۵ کشف شد، تنها در محدوده ای کوچک در صخره های گچی غرب ایران و به ویژه در استان ایلام یافت می شود.
افعی شاخدار دُم عنکبوتی را تکامل یافته‌ترین افعی شناخته شده‌ی کره‌ی زمین نیز دانسته‌اند. اینکه چرا این افعی چنین ویژگی دارد! به آن خواهیم پرداخت. اما افعی شاخدار دُم عنکبوتی را تنها و تنها در ایران و آن هم تنها در بخش کوچکی از ایران، در استان ایلام، می‌توان یافت و بخش‌های بسیار کوچکی از استان‌های لرستان و کرمانشاه.
ماجرای پیدا شدن افعی شاخدار دُم عنکبوتی خواندنی است. تا سال 1346 خورشیدی (1968 میلادی)، هیچ کس از بودن چنین گونه‌ای از مارها خبر نداشت و نامی از آن درمیان نبود. تا آنکه در این سال برای نخستین‌بار در جهان، کسی به نام «استریت» و همسرش در جاده‌ی ایلام به مهران این افعی را دیدند و به کوتاهی شناساندند. سال‌ها گذشت تا آنکه در سال 1381 یکی از جانورشناسان ایران، حمید بستانچی، برای بار دوم افعی شاخدار دم عنکبوتی را در جاده‌ی قصرش