تئوری وابستگی به منابع، سازمان را در محیط خود به عنوان واحد تجزیه و تحلیل مورد استفاده قرار می دهد. این تئوری بر تمرکز سازمان روی کاهش عدم قطعیت و مدیریت روابط داخل شرکت و نابرابری های قدرت تاکید می کند. این عناصر کلیدی در داخل تئوری وابستگی منابع بهم مرتبط هستند. یک موضوع اصلی در تئوری وابستگی منابع این است که سازمانها جهت کاهش عدم اطمینان های محیطی بوسیله مبادله با محیطشان تلاش خواهند نمود. منطق تئوری این است که سازمان ها سیستم هایی باز هستند که بقا و توسعه آنها توسط اثرات خارجی محدود می شود. برخی منابع کمیاب هستند و توسط سازمان های دیگر در محیط کنترل می شوند. سازمان ها به منظور استمرار بقا و رشد، مجبور به استفاده از استراتژی های مختلفی برای تضمین ورودی ها از تامین کنندگان و خروجی ها به خریداران می باشند. مقاله کامل تئوری وابستگی به منابع را در شریف استراتژی بخوانید