افراد بی بضاعت مجبورند به گونه‌ای زندگی کنند که برای برآوردن نیازهای اولیه‌شان تنها به عملکردهای ابتدایی احتیاج دارند. این عملکردها شامل جمع‌آوری غذا و آب، خوابیدن، بهداشت شخصی، حمام کردن، رفتن به کارگاه‌های خیریه یا دولتی برای دریافت کمک‌های مالی، ارسال دعا و نیازهای دیگری است که تنها برای بقای عادی‌شان نیاز دارند. به طور کلی افرادی که اینگونه عملکردها را انجام می‌دهند بنا به دلایل مختلفی معمولا از افراد بی بضاعت شناخته می‌شوند.