اکثر مردم در زمان رای دادن به تناسب عقل شان می اندیشند و زمانی که چیزی را ندانند اغوا و فریب پدید می آید و این فریب خود آغاز نادانی ست و حکومت بر نادانان آسان، عقل برتر در عدم اظهار به تیز هوشی ظاهر میشود، سیاست برتر در عدم آشکار ساختن تصمیم نهفته است و تدبیر برتر در شناخت شخصیت خویشتن به دست می آید تا انسان را آنچه هست معرفی کند نه آنچه می گوید.
خداوند عالم تدبیر را برای بازیچه و عوام فریبی به انسان نداده است برای تدبر و تفکر و انتخاب بهترین گزینه ها به انسان داده است آقای روحانی از تدبير حرف مي زند ولي هيچوقت تدبير مناسبي ندارد درد تدبیر روحانی درد نظام است.
آقای روحانی نه تدبیرش را می شناسد و نه خودش را، آقای روحانی اگر بخواهد خودش را بشناسد یک آینه او را کفایت می کند و اگر بخواهد تدبیرش را بشناسد باید ویژگی های شخصیتی خودش را که عدم شناخت خویشتن و اصول نیازهای طبیعی و معنوی و شیوه های صحیح تأمین آنهاست را بیاموزد که به اسارت تدبیر و عقل و رکود اندیشه اش با خیالات اش همراه شده است که نتیجه اش اظهار نظر های متخصصانه بدون علم و تخصص لازم و نداشتن هدفی آرمانی و انسانی و انقلابی که در این هفت سال و نیم خودش را نشان داده است.
همه اینها از علائم نشناختن آقای روحانی از خودش، تدبیرش و شخصیت اش حکایت می کند، درود بر تدبیری که حتی با تحریم آب تن به سازش با دشمن نداد و مرگ بر تدبیری خائنانه که به دروغ برای حل کردن آب مردم به مذاکرات سازش تن داد.