تکنیک های تداخلی فوق پیشرفته یا تکنیک های تداخلی پیشرفته به روش هایی اشاره دارد که در آن هنگامی که دو یا چند پروسه به هم دخیل هستند، از تلاش مشترک آنها برای دستیابی به هدف خاص بهره می‌برند. در این تکنیک ها، اتصالات میان پروسه ها به گونه ای طراحی می‌شوند که امکان تبادل اطلاعات و هماهنگی بیشتر میان آنها وجود داشته باشد. با استفاده از این تکنیک ها، پروسه ها می‌توانند با کاهش زمان و انرژی مورد نیاز برای دستیابی به هدف مشترک، بهبود یابند و به صورت هماهنگتر و کارآمد تر عمل کنند.