در این گزارش، پروفسور قنبری استاد تمام دانشگاه زابل در گفتگو با خبرنگار اس.بی پرس، در خصوص چالش‌های پیش روی سیستان و بلوچستان در پی سدسازی افغانستان اظهار داشت: در ایران ۱۰۰ در صد سیستان وابسته به آب افغانستان است و اگرچه ما فرض کنیم که هیچ‌گونه صحبت یا گفت‌وگوی انجام نشود در این صورت بستن سد کمال خان یعنی نابودی سیستان.وی افزود: متأسفانه بعد از قرارداد ۱۹۷۳ تاکنون بین ایران و افغانستان یک گفتگوی جدی که منجر به نتیجه شود صورت نگرفته است و از دلایل آن می‌توان به عدم علاقه افغان‌ها به مذاکره و کوتاهی مسئولین ایران اشاره نمود.پروفسور قنبری با اشاره به تبعات عدم توجه مسئولان به چالش‌های پیش روی سیستان و بلوچستان گفت: مسئولان ما انگار سیستان را فراموش کرده باشند و اصلاً انگار برایشان سیستان مهم نیست اما باید توجه داشته باشند که اگر سیستان تخریب شود در تهران امنیت نخواهند داشت کما اینکه هم‌اکنون نیز بسیاری از سیستان و بلوچستانی‌ها به دلیل کم‌لطفی دولت،مهاجرت کرده و همه‌جا زی شده‌اند." سیستان بدون هیرمند واقعیت فردا"پروفسور قنبری می‌گوید: شعار " سیستان بدون هیرمند واقعیت فردا" در سال 1382 توسط جمعی از اساتید دانشگاه زابل مطرح شد که اگر ایران از همان زمان به این شعار و راهکارهایی که برای آن در نظر گرفته‌شده بود توجه می‌کرد اکنون اوضاع مطلوب‌تری را شاهد بودیم. ضرورت دیپلماسی آب بین ایران و افغانستان ، برای تبدیل چالش‌ها به فرصتاین استاد دانشگاه زابل چالش‌های پیش روی ایران و سیستان و بلوچستان در مقابل افغانستان را برشمرد و به بیان راهکارهایی برای تبدیل این چالش‌ها به فرصت پرداخت که به شرح زیر است:الف) یکی از چالش‌های افغانستان کمبود مواد غذایی و عدم خودکفایی در محصولات کشاورزی است.