"فیروز باقرزاده" اولین ایرانی که مانع به تاراج رفتن سرمایه های باستانی ایران زمین شد و از پایه گذاران ثبت آثار تاریخی ایران در فهرست آثار باستانی یونسکو درگذشت(مکث همراه با آهنگ). وی خرداد ۱۳۰۹در تهران به دنیا آمد و سال ۱۳۴۴در رشته ادبیات و زبان انگلیسی فارغالتحصیل شد. او در سال ۱۳۳۵در اداره کل هنرهای زیبای کشور استخدام شد و در سال ۱۳۳۷به آمریکا رفت تا در دانشگاه ایلینوی در رشته تاریخ هنر جهان تحصیل کند. وی مدرک کارشناسی ارشد خود را در این رشته دریافت کرد و در ادامه در پاریس در رشته باستانشناسی و تاریخ هنر ایران در مقطع دکتری تحصیل کرد. باقرزاده سرانجام با تجربهاندوزی در زمینه هنر ایران به میهن بازگشت و مرکز باستانشناسی ایران را پایه گذاشت که این مرکز در زمان مدیریت او خدمات شایانی برای باستانشناسی کشور انجام داد. پایهگذاری مرکز باستانشناسی در ساختاری مشخص در آذر ۱۳۵۱ از کارهای مهم دکتر فیروز باقرزاده است که میتوان گفت سازمان میراث فرهنگی در سالهای پس از انقلاب بر اساس همان طرح جدید دکتر باقرزاده ادامه پیدا کرد. جلوگیری از خروج آثار باستانی از ایران، شکلدهی مناسب بررسیها و کاوشهای باستانشناسی، جوانگرایی، برگزاری همایشهای سالانه باستانشناسی ایران و توسعه موزه ایران باستان از اقدامات مهم و ماندگار دکتر باقرزاده است. مرحوم باقرزاده به همراه مرحوم شهریار عدل پرونده ثبت جهانی تخت جمشید و چغازنبیل و میدان نقش جهان را تهیه کردند و برای جهانی شدن به یونسکو فرستادند. فیروز باقرزاده به عنوان نخستین رئیس کمیته میراث جهانی یونسکو، طرح تشکیل مرکز باستانشناسی ایران با هدف قانونمند کردن، ضابطهمند کردن و ساماندهی کاوشها و پژوهشهای باستانشناسی ایران را عملی کرد؛ دوران کا