«احمد شاملو» تمام عمر افسوس می خورد که به دلائل اقتصادی و فرهنگی خانواده نتوانسته از اول به جای شعر، دنبال موسیقی را بگیرد. این شاعرِ بزرگ در مقایسه‌ی شعر با موسیقی، این سخن را از کافکا بازگو می‌کرد که: «لذت پیچیده‌ای که از موسیقی حاصل می‌شود، لذت خطرناکی است.» او چند سالی هم قواعد هارمونی و کمپوزیسیون را آموخت، اما نیمه‌کاره رهایش کرد، با این حال تمام عمر مجذوب موسیقی جهانی ماند و از آن طرف گاه اظهاراتی نامهربانانه نسبت به موسیقی ایران داشت؛ هر چند که در سالن‌های بعد با تعدادی از موزیسین‌های نوآور همکاری کرد.
در این بخش از چکامه درباره‌ی پیوندِ شعر و موسیقیِ او سخن گفته‌ایم.