انسان مقامی والاتر در بین مخلوقات دارد.
او منتسب به روح خداست و می تواتد خلیفه خدا شود.
تنزل از مقام با خشر و نشر و انسان با موجوداتی پست تر از انسان مثل سگ توهین به انسان و انسانیت است.
سگ همواره در خدمت انسان بوده ولی اخیرا از انسان ها در خدمت سگ شده اند و برخی آن را مثل فررتد خود می دانند.
در بین موجودات بعید است که چیزی هم نوع خود را کنار نهد و با پست از خود انس بگیرد.
ولی انسان گوی سبقت در این زمینه گرفته و اینگونه خود را از عرشیان و قدسیان دور می کند.
سگ از برخی انسان نسبت به خالقش مطیعتر است. سگ تسبیح و ذکر خدارا به زبان خود دارد ولی برخی انسان ها دین و بندگی و ذکر خدا را کنار گذاشته اند و اینگونه خوددرا پایین تر از سایر موجودات می کنند.
سگ برای نگهبانی و گله داری خوب است نه اینکه آنرا عنوان فررند و انیس و دوست بگیرند.