این عبارت به معنای آن است که باید فرزندان خود را به خاطر وجودشان و نیازهایشان احترام گذاشت و به آنها توجه کرد. بدین ترتیب، باید به آنها اعتماد کرد و به آنها فرصت داد تا خودشان را بروز دهند. بیافکار بودن به معنای نادیده گرفتن احساسات، نیازها و تجربیات فرزندان است که میتواند باعث فاصلهگیری و ایجاد مشکلات روانی در آنها شود.