به دنبال امکانات باشیم.در این مرحله لازم است بدانیم چگونه ظرفیت های بالقوه ای که در پیش فرض ما است پیدا کنیم.ما نباید فورا به یک امکان که در پیش فرض مطرح کردیم بچسبیم حتی اگر آن امکان واقعا عالی به نظر برسد.ما باید گزینه های مختلف را بررسی کنیم تا مسیرهای خیلی متفاوتی را پیدا کنیم که ایده داستان ما می تواند در پیش بگیرد و سپس باید بهترین مسیر را انتخاب کنیم. و برای اینکار هم به تجربه و هم به تکنیک نیاز داریم و تکنیک عالی مورد نیاز ما در حقیقت یک سوال است که باید به طور مستمر از خودمان بپرسیم: چه می شد اگر ؟با کمک این سوال می توانیم آن چیزی که در دنیای داستان ما، مجاز است یا نیست را پیدا کرده و تعریف کنیم . هر چقدر بیشتر از خودمان بپرسیم : چه می شد اگر؟ ، چشم انداز وسیع تری از پیش فرض را در جلوی چشم خواهیم داشت و توانایی شرح و بسط جزییات پیش فرض را پیدا می کنیم تا آن را برای مخاطبمان جذاب کنیم.در گام دوم باید ذهن خود را آزاد گذاشته و خودمان را سانسور یا قضاوت نکنیم و بخاطر اینکه فکر میکنیم ایده ای احمقانه است آن را حذف نکنیم .با هم به بررسی گام دوم در فیلم جدایی نادر از سیمین نوشته اصغر فرهادی می پردازیم تا ببینیم احتمالا اصغر فرهادی چه امکاناتی در پیش فرض خودش پیدا کرده تا آن را بسط و گسترش دهد .