و حالا رسیدیم به #سالگرد آن اتفاق شوم، آن فاجعه، آن کابوس همه ایرانیها...
سال ۹۸ بود که تازه #نوروز رسیده بود، اما ۵ فروردین ماه خنده بر لبان همگان تبدیل به گریه شد، همه مبهوت ماندیم...
برای همه سوال بود چگونه پس از ۸ دقیقه باران، چنین سیلی روان شود؟ مگر دو روز قبل سازمان هواشناسی اعلام خطر نکرده بود؟ پس چرا کسی از ساعت ۱۲ ظهر مانع ورود ماشینها به محوطه #دروازه_قرآن نشد؟
با هر اوصافی، آن فاجعه رخ داد و ۲۱ نفر از هموطنانمان غرق شدند و ۱۶۸ نفر مصدوم...
بعد از این رخداد، همه مسئولین مثل همیشه شروع کردند به سخنرانی، رهبری پیام صادر کردند، رئیس #دستگاه_قضا قول مجازات مقصرین در اسرع وقت داد، نهادهای مختلف فقط حرف زدند و قول دادند، اما این فقط مردم بودند که به داد هموطنانشان رسیدند...
حالا که به دومین سالگرد آن فاجعه میرسیم خوب است نگاهی بیندازیم به عملکرد #مسئولین در این دو سال...
بعد از گذشت دو سال، حکم نهایی مقصرین #سیل، آخرین روز کاری سال ۹۹ به اطلاع خانوادههای آسیب دیده رسید، هنوز یک پاپاسی هم به عنوان دیه به خانوادهها پرداخت نشد، #شهرداری_شیراز که مقصر اصلی این فاجعه شناخته شد، هنوز یک عذرخواهی خشک و خالی هم از خانوادهها نکرد...
و مهمتر از همه، عملا کسی مجازات نشد، چرا؟ به نظر شما در فاجعهای که ۲۱ نفر بدلیل #خطای_انسانی کشته میشوند، این عادلانه است که شهردار فعلی صرفا به دو سال حبس تعلیقی محکوم شود و مقرر شود دیه از درآمد شهرداری(جیب مردم) پرداخت شود؟
کلام آخر اینکه، ما هیچگاه از یاد نخواهیم برد چگونه مقصرین این فاجعه بیمجازات ماندند، هیچگاه فراموش نخواهیم کرد چگونه با مقصرین فاجعه فقط به این دلیل که از مسئولین بودند با مسامحه و مدارا برخورد شد...
هیچگاه فرا