گوشیهای هوشمند از زمان انقلابی که نسخههای اولیه آیفون به پا کردند، مدام در حال بزرگ شدن هستند. زمانی احساس میشد که نمایشگرهای کوچکتر در گوشیهای هوشمند به حد کافی موارد نیاز را برطرف میکند و باید فاصله را با نمایشگرهای بزرگ حفظ کرد. در حقیقت در بازهای حس میشد که نمایشگرهای بزرگتر تنها به تبلتها اختصاص دارند و میتوان حد فاصلی بین آنها در نظر گرفت. اگرچه آیفونهای اولیه کوچک ترین گوشی جهان به شمار نمیرفتند اما بشر همه چیز را به صورت نسبی در نظر میگیرد.
با این حال، مفهوم مذکور چندان دوام نیافت و به تدریج شاهد ظهور فبلتها (تبلتفون) بودیم که با حفط ویژگیهای گوشی هوشمند، برخی از قابلیتهای تبلت بهویژه نمایشگر بزرگتر را وارد عرصه میکرد. این موضوع اکنون مدتها است که چندان مطرح نمیشود و گوشیهای هوشمند به سادگی به نمایشگرهایی به شدت بزرگ مجهز میشوند. با وجود همهگیر شدن این روند، وجود مدلهای مختلف حتی در سریهای پرچمدار هنوز هم ملموس است و میتوان با توجه به همین موضوع حدس زد که انسانها به مانند تمام صنایع دیگر، سلایق مختلفی دارند.
بنابراین افرادی که به گوشیهایی با نمایشگرهای بزرگ علاقهمند هستند، با یک چشم بر هم زدن، سیلی از محصولات را روبهروی خود مشاهده میکنند. از سوی دیگر کاربرانی که هنوز هم به نمایشگرهای کوچک و محصولات فشرده وابستهاند، میتوانند به ندای درونی خود گوش کرده و به سمت آنها بروند. اما نمایشگرهای کوچک تا چه اندازه قابل قبول هستند؟ آیا میتوان گوشیهای هوشمند را به فشردهترین حالت ممکن تولید کرد و سپس انتظار کارایی بالایی را داشت؟
ویدیو زیر دقیقاً به دنبال پاسخ به این پرسش است. در ویدیو زیر به جعبه گشایی کوچکترین گوشی هوشمند جهان پرداخت