خطرناک ترین شکارچی خون خار آسمان و زمینرنگ این پرندگان قهوه‌ای تیره، به همراه پرهایی به رنگ قهوه‌ای روشن یا طلایی در سر و گردن است. به‌طور متوسّط طول بال‌های آن‌ها ۷ فوت (بیش از ۲ متر) و طول خود آن‌ها ۳ فوت (۱ متر) است. وزن آن به‌طور متوسط، ۳۶/۵ کیلوگرم می‌باشد و صدای این پرنده به صورت صدای بلند شبیه «کلیاک کلیاک kliak» شنیده می‌شود.[۱]این پرنده معمولاً در ارتفاع ۳۶۰۰ متری زندگی میکند و لانهٔ خود را بر روی درختان بلند، در صخره‌ها و غیره می‌سازد. عقاب طلایی به‌طور معمول سالی یک یا دو جوجه می‌آورد. این پرنده تمام عمر با جفت خود زندگی میکند. عقاب‌های طلایی ماده جثهٔ بزرگتری نسبت به جنس نر دارند. عقاب‌های طلایی به دلیل داشتن بال‌های بزرگ نیاز زیادی به بال زدن در آسمان ندارند و روی لایه‌های هوا سر می‌خورند. سرعت معمولی این پرندگان ۹۳ کیلومتر می‌باشد[۱] اما هنگام شیرجه زدن می‌توانند سرعتشان را تا ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت افزایش دهند.عقاب طلایی بعضاً به عنوان بهترین پرنده در میان سایر عقابها و دیگر پرندگان شکاری شناخته شده‌است.عقاب طلایی با استفاده از چابکی و سرعت و همچنین با استفاده از پاشنه قدرتمند خود می‌تواند طعمه‌های کوچک خود از جمله خرگوش، موش کوهی(مارموت)، سنجاب زمینی و پستانداران بزرگ مانند روباه، گربه وحشی یا خانگی، بز کوهی و بچه آهوها را شکار کند. آن‌ها همچنین در مواقع کمیاب بودن شکار، مردار حیوانات و خزندگان را نیز می‌خورند.عقاب‌های طلایی دارای شش زیر گونه در کل جهان می‌باشند. بزرگترین جثه را در این زیر گونه‌ها، عقاب‌های طلایی هیمالیایی دارند. طول متوسط بال‌هایشان ۲٫۲۱ متر است البته بزرگترین عقاب این گونه یک ماده با طول بال ۲٫۸۱ متر است. عقاب‌های طلایی در اطراف قطب شمال در