تغییر زبان آذان به فارسی یک فرآیند است که در طول تاریخ با توجه به فرهنگ و تاریخ مردم ایران صورت گرفته است. این تغییر زبان از نظر سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تأثیر قابل توجهی داشته و همچنین به ارتقای هویت ملی و فرهنگی مردم کشور کمک کرده است. با این تغییر زبان، ادبیات، هنر، علم و فلسفه فارسی نیز در تمام دوران‌های تاریخی رشد یافته و به دنبال آن تنوع زبانی و فرهنگی در ایران به وجود آمده است. به طور کلی، تغییر زبان آذان به فارسی نشان از تحولات مهم و بنیادی در جامعه ایران دارد که به ارتقای شناخت و توسعه فرهنگی کشور کمک کرده است.