معدود افرادی حال و هوایشان در این روزها با سایر مردم متفاوت است. آسمان به زمین آمده؟ یا اتفاقی دیگر افتاده ؟! به تقویم رسمی سازمان ملل نگاه می‌کنیم! درباره این روز هیچ چیز خاصی نوشته نشده است.[1] به تقویم جهانی یونسکو نگاه می‌کنیم. خبری نیست! به تقویم رسمی ایران... باز هم خبری نیست! پس این همه قیل و قال و جار و جنجال برای چیست؟!
به سایت Onthisday.com سری می‌زنیم! شاید در آنجا خبری باشد! چه شگفت انگیز! 29 اکتبر... یک حادثه تاریخی! ورود کورش هخامنشی به بابیلون (بابِل) و آزادی یهودیان پس از 70 سال اسارت![3] این روز، روز جشن و شادی یهودیان است! روزی که این قوم نفرین‌شده پس از سال‌ها حقارت و ذلت -که حاصل رفتارهای زشت خودشان بود- از اسارت حکومت بابیلون آزاد شدند. شاید یهودیان حق داشته باشند این روز را به رقص و پایکوبی بگذارنند. اما... چرا این روز توسط عده‌ای با عنوان «روز جهانی کورش کبیر» قلمداد شده است؟! و چرا برخی از ایرانیان این روز را جشن می‌گیرند؟ چرا روز خدمت (!) کورش به ایرانیان را به پایکوبی نمی‌گذرانند؟!
چه ارتباطی میان آزادی یهودیان و جشن این روز وجود دارد؟ امروزه برخی (که ادعای دروغین وطن‌پرستی‌شان گوش فلک را کر کرده)، این روز را گرامی می‌دارند، و این نشان از بردگی و افسار خدمت به صهیونیسم است. به یهودیان نگاه کنید. هر ساله روز پوریم (روز قتل عام ایرانیان) را جشن می‌گیرند.[4] و در این سو، فرزندان کورش کبیر، سالروز آزادی قاتلین نیاکان خود را با رقص و آواز و پایکوبی گرامی می‌دارند! حلقه واصل در این میان را شاید بتوان سخن شیمون پرِز (رهبر پیشین رژیم صهیونیستی) دانست که گفت: «کورش هخامنشی، نخستین صهیونیست جهان بود. ما به او مدیون هستیم.»[5]