ساختمان سه طبقه موزه رضا عباسی جایگاه یکی از زیباترین و نفیس ترین مجموعه های هنری ادوار پیشین تا مقطع ۵۰ سال پیش از این است . موزه رضا عباسی در سال ۱۳۵۶ هجری شمسی در خیابان شریعتی تهران روبروی دانشکده برق دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی افتتاح شد و به یاد «رضا عباسی» نقاش مشهور کاشانی دوره صفوی نامگذاری شد.
آثار نفیس مجموعه که به تالار دوره پیش از اسلام، دوره اسلامی، و نگارگری و خوشنویسی تقسیم شده است افزوده بر گنجینه‌ای از آثار دوره های پیش از تاریخ و دوره‌های تاریخی سیری در هنر مینیاتور و و خوشنویسی ایران را نیز به بیننده عرضه میکند.
در تالار دوره پیش از اسلام موزه رضا عباسی به مجموعه نسبتاً کاملی از تکامل هنر و فرهنگ که به اشکال گوناگونی متجلی شده است بر می‌خوریم. تا آنجا که در حین بازدید از موزه، می‌توان دوره از تاریخ هنر را مرور کرد.
نخستین آثار هنری انسان‌ها، از حدود ۲۰ هزار سال پیش به جای مانده و از همان دوران این ظرافت و استحکام از پیشرفت تدریجی میلیون‌ها سال حکایت میکند. این آثار که بیشتر آن تصاویری از جانداران بر سطح دیواره‌های سنگی غارها نقاشی یا پیکر تراشی شده‌اند، را نشان می‌دهد. پس از آن آثار به جای مانده از سفالگری و فلز کاری را به عنوان مهمترین و رایج‌ترین وسایل بیان هنری پیش روی خواهیم داشت.این آثار معمولاً در ابعاد کوچک و به منظور استفاده نیازهای روزمره زندگی به اشکال مختلف از قبیل ظروف، سلاح‌ها، دهانه اسب‌ها، ابزار تولیدی، اشیا زینتی و غیره ساخته شده‌اند.
در موزه رضا عباسی با مجموعه اعجاب انگیز از این آثار هنری که در تار و پود زندگی تنیده شده‌اند و با اعتقادات و اندیشه‌های مذهبی و ملی مردم سازنده آن پیوند نزدیک داشتند، آشنا می‌شویم.
در آثار به نمایش