دل نوشته دانش آموزان در تقدیر مقام والای معلم
معمار دانایی ای معلم
الفبا به دستم دادی تا دیو نادانی را در جمرات سیاهی و تباهی سنگ زنم وبرای عبور از گذر گاه پیچ در پیچ تردید، تا رسیدن به سعادتگاه یقین، ریسمانی از جنس كلام آویختی تا به اعتمادِ تمام، آن را چنگ زنم.
احرام اندیشه بر تنم پوشاندی تا در تكرار صفا و مروه ی زندگی به روزمرگی نرسم و در حریم فكر و معنا، تاریكْ راه های مقصد ابدیت را به پاكی هر چه تمام تر، در نوردم و از چشمه سار كلام و كلمه سیرابم كردی تا از مسیرآسمانیِ نور و روشنی برنگردم.
چه آرام