ــ﷽ــ
اللّهم صلّ علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم
این روز را خدای سبحان *عید* رسمی مؤمنین قرار داد .
جَعَلتَهُ لِلمُسلِمینَ عِیداً (2)، لِلمُؤمِنینَ عِیداً (3).
*عید به معنای نشاط و سرور نیست* !
چون سُروراً عطف بر عید شده است و جدای از اوست . در صحیفة سجادیّه دارد *عِیداً وَ سُروراً* ؛ این عید از ریشه عادَ یَعُودُوا است ؛
كه *معاد* هم از همین لغت است ، و مُعید بودن خدای سبحان هم از همین لغت است .
عید از عُود و رجوع مجدّد است . خدای سبحان نام مباركی دارد به نام مُعید است كه او بر می گرداند .
*یوم عید یوم رجوع إلَی الله است* .
لذا دستورهائی كه مربوط به روز عید است چنین بوده :
حضرت امیرالمؤمنین فرمودند：«در روز عید وقتی از منزل حرکت می‌کنید و به مصلی می‌رسید این مطلب را در ذهن داشته باشید که *گویا از قبر درآمدید* و *تازه زنده شدید* و وقتی در مصلی قرار گرفتید و نماز خواندید، شما عصاره کارتان در ماه مبارک رمضان را بررسی کنید و وقتی به محل کار و زندگی‌تان برمی‌گردید آن منظره را در ذهن بیاورید که ذات اقدس اله اعمال شما را بررسی کرده و جای شما را مشخص کرده که یا به بهشت می‌روی و یا به جهنم».
كه *یك ترسیمی از معاد* است . منتها خدای سبحان اگر بخواهد به صورت مُعید *تجلّی تام*ّ داشته باشد ، جریان معاد در قیامت پیش می آید ؛ و *اگر گوشه ای از آن نام تجلّی بكند* ، « عید فطر » ظهور می كند . این عود و رجوع بنده است به طرف خدای سبحان.
كسانی كه روزة این ماه را گرفتند و توفیق انجام وظیفه داشتند ، بر می گردند ، جائزة خود را از خدای سبحان دریافت می كنند . لذا شب عید فطر و روز عید فطر به عنوان « لِیلَهُ الجَوائِز » یا « یُومُ الجَوائِز » هست كه اگر گفته شده است :
روز عید است و