دلم خوش است به روزی که کربلا بودم میان صحن دو تن در برو بیا بودم دلم خوش است به روزی که هرچه می کردم ز نوکران شما من سری سوا بودم دلم خوش است به روزی که در بهشت روی زمین گهی به روی صورت و گاهی به روی پا بودم دلم خوش است به روزی که مادرم می گفت دو ساله تعزیه را اصغرِ شما بودم