تاسیس¬دانشسرای عشایری
عشایر که جمعیت قابل توجهی از دانش¬آموزان را در خود جای داده بود، به دلیل جابجای دایمی از داشتن معلمان مناسب محروم مانده بود. معلمان شهری به دلیل نوع معیشت عشایر نتوانسته بودند آموزش مطلوب را برای دانش¬آموزان عشایری که بالقوه دارای توانایی بالایی بودند، فراهم کنند. بنابراین در سال ۱۳۳۵ وزارت فرهنگ تصمیم به تاسیس دانشسرای عشایری در کشور گرفت. در این سال استان فارس به همراه دیگر استان¬هایی که دارای جمعیت قابل توجهی از عشایر بودند، اقدام به تاسیس دانشسرای عشایری کرد. نخستین دانشسرای عشایری به ریاست حبیب¬الله بهجت¬نیا با ۶۰ دانش-آموز در خیابان باغ ارم شیراز تاسیس شد. دانش¬آموزان با مدرک تحصیلی ششم ابتدایی وارد دانشسرا می¬شدند و پس از یکسال آموزش به عنوان آموزگار به طایفه خود برگشته، تدریس می¬کردند.
شادروان محمد بهمن¬بیگی که در آن سال ریاست دایره تعلیمات عشایر فارس را برعهده داشت، از ابتدای تاسیس دانشسرای عشایری همکاری نزدیکی با آن داشت و کمک¬های شایانی به دانشسرا نمود که باعث تعالی و پیشرفت قابل توجه آن گردید. در دوران ریاست زنده¬یاد حسن امداد بر دانشسرای عشایری این همکاری بیشتر گردید، به¬طوری که به گفته زنده¬یاد امداد دانش¬آموزان دانشسرای عشایری شیراز در مدت ده سال چنان درخشیدند که دیگر فعالیت¬های وزارت آموزش و پرورش را تحت االشعاع خود قرار دادند.
ساخت مجتمع بزرگ آموزش عشایری در سال ۱۳۵۲ به همت شادروان بهمن¬بیگی در زمینی به وسعت چهل هکتار در آب باریک شیراز، آموزش و پروش عشایری و دانشسرای آن را وارد مرحله جدیدی کرد. امکانات مجتمع آموزش عشایری آب¬باریک و همراهی مرحوم بهمن¬بیگی نتایج بسیار درخشانی برای تربیت معلم فارس و کشور در برداشت.دانشسرای عشایری تا سال ۱۳