بلوار کشاورز در ابتدای دوره ناصرالدین شاه تهران با وسعتی حدود 15 کیلومتر مربع و جمعیتی چند ده هزار نفری از طریق 26 رشته کاریز سیر آب می شده است.با ازدیاد جمعیت و بروز مشکل کم آبی "امیرکبیر"به فکر انتقال آب رودخانه کرج به تهران افتاد اما در آن زمان این طرح عملی نشد و تا اواخر دوره ناصرالدین شاه نهایت اقدامات برای تامین آب حفر چند کاریز دیگر بود.
در حدود سال 1300 ش همزمان با رشد جمعیت و فکر توسعه شهر تهران بار دیگر مسئله کمبود آب شرب مطرح شد ودر نهایت فکر انتقال آب رودخانه کرج به شهر تهران در سال1306 باحفر کانالی خاکی به طول 53 کیلومتر عملی شد. به دنبال لوله کشی آب آشامیدنی تهران در دهه 1330 وفکر تاسیس بوستانی در محل میدان اسب دوانی (بوستان لاله ) "نهرآب کرج "تبدیل به بلوار شد که پس از چندی آن را "بلوار الیزابت" نام نهادند.
شکل گیری این بلوار به موازات نهر "آب کرج" به عنوان اولین بلوار شاخص و به سبک جدید در شهر تهران با امکانات پذیرایی و گردشگری در مجاورت بوستانی بزرگ این محور را تبدیل به یک نشانه ی شهری کرد.عملیات اجرایی پروژه بطول 1700 متر که توسط مهندس "سرفراز غزنی"طراحی شده بود با نظارت وی در سال 1336 آغاز ودر سال 1338 به پایان رسید و قرار گیری ساختمان (وزارت کشاورزی و منابع طبیعی)در مجاورت این محور شاخص سبب تغییر نام آن به "بلوار کشاورز" پس از پیروزی انقلاب شد.
این بلوار در سال 1396 به همت سازمان زیبا سازی شهر تهران و شهرداری منطقه 6 مجددا مورد بهسازی و ساماندهی قرار گرفت.