روزی که غم نمی‌خوردم، آن روزی بود که فقط خوشحالی و خوشی‌هایم را با دیگران تقسیم کردم. احساسات مثبتم، شادی و انرژی‌ام را با افراد دیگر به اشتراک گذاشتم و از لحظه‌های خوبی که با آن‌ها سپری کردم، لذت بردم. هم‌زمان با دیگران بودن و ارتباط برقرار کردن، من را به مسیر خنده و شادابی هدایت کرد و این بود که در آن روز، غم و اندوه جای خود را به خوشی‌ها و لحظات خوشی داد.