کالدرون با توجه به تاریخچه مشکوک خود و رویکردهای کم تعادل در مقابله با بنای فنی و تاکتیکی سرمربیان استقلال و ویلموتس، به نوعی تحت تأثیر قدرتمندی از این دو مربی قرار گرفته است. او نه تنها از تجربه و دانش آنها بهره‌برداری نمی‌کند بلکه بیشتر به چشم پوشیدن آسیب‌ها و نقاط ضعف خود می‌پردازد. این رفتار کنایه‌آمیز، نشان از ناکامی و عدم قدرت او در اداره و رهبری تیم دارد.