بعضی از عکس‌ها در تاریخچه عکاسی گارگردانی شده کرودسون، یادآور فیلم‌های دیوید لینچ (David Lynch) کارگردان معاصر آمریکایی و برنده نخل طلای کن است، اما منشاء اصلی این آثار و فیلم‌های دیوید لینچ و مانند آن را، می‌توان در کار نقاشانی مثل ادوارد هاپر (Edward Hopper) دید، که زندگی شخصیت‌های تنهای آمریکایی در فضاهائی مثل یک هتل دورافتاده یا یک کافه را به تصویر می‌کشد، که موضوع، نور، زاویه و کادربندی آن‌ها، به فیلم‌های سینمایی شبیه است. اشاره‌ی کرودسون به کارهای ادوارد هاپر و هنرمندان مشابه او، اشاره‌ای عمدی است، که به این ترتیب تنهایی زن، نیمه‌شب در وسط خیابانی که تاکسی با در باز را در انتظار گذاشته، نه تنها از صافی هنر کرودسون، بلکه از ورای صافی هنر هاپر و قراردادهای شناخته‌شده‌ی تصویرسازی سینمایی و داستان‌گویی بازبینی می‌شود. (منبع این ویدئو انجمن علمی عکاسی دانشجویی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران است ) website: