حضور این پرنده برای اولین بار در سال 1350 توسط مدیر کل وقت سازمان محیط زیست آذربایجان شرقی گزارش شد و به دنبال آن چند مشاور خارجی وقت سازمان از منطقه دیدن کردند و مشخص کردند. این گونه سیاه خروس قفقازی است.
نر و ماده متفاوت این پرنده از خانواده سیاه خروس و از پرندگان بومی مناطقی خاص و محدود در شمال ایران به ویژه قاراداغ می باشد، که اخیراً در اثر بی کفایتی مسئولان و عدم کنترل و شکار بی رویه این پرنده زیبا در معرض خطر انقراض قرار گرفته است.
در محدوده معادن منطقه تخریب جنگل و کاهش مساحت جنگل به همراه آلودگی صوتی ناشی از انفجار و تردد ماشین الات سنگین باعث شد که جمعیت های این پرنده به منطقه دیگری کوچ کنند.
قره خوروز از برگ، جوانه و میوه‌های آبدار و حشرات تغذیه می کند و در حاشیه جنگل ها،بوته زارها،علف زارها و نواحی کوهستانی به سر می برد و در زمستان به جنگل ها و مناطق کم ارتفاع کوچ می کند.پرنده ماده در زیر بوته های کوتاه و یا پای صخره ها آشیانه می سازد و نگهداری از جوجه ها را به عهده دارد